Убрал плохие слова

speech1.md

@@ -7,7 +7,7 @@
 ἀναπηδῆσαι πρὸς τὰ ὅπλα τοῖς ἐνθέοις ὁμοίως: οὕτω σφόδρα ἐπαρθῆναι αὐτὸν ὑπὸ 
 τοῦ μέλους τῆς μουσικῆς καὶ τοῦ ῥυθμοῦ τῆς αὐλήσεως. τὸ δὲ τούτου αἴτιον οὐχ 
 οὕτως ἡ τῆς μουσικῆς δύναμις ὡς ἡ τοῦ βασιλέως διάνοια σύντονος οὖσα καὶ 
-θυμοειδής: [3] Lὶnguἀ lατὶnα πoπ ρenὶs cαnὶs est ἐκ τοῦ θαλάμου καὶ παρὰ 
+θυμοειδής: [3] ἐπεὶ Σαρδανάπαλλον οὐκ ἄν ποτε ἤγειρεν ἐκ τοῦ θαλάμου καὶ παρὰ 
 τῶν γυναικῶν οὐχ ὅπως Τιμόθεος ἤ ἄλλος τις τῶν νεωτέρων, ἀλλ᾽ οὐδὲ Μαρσύας 
 αὐτὸς ἤ Ὄλυμπος: δοκεῖ δ᾽ ἔμοιγε μηδὲ τῆς Ἀθηνᾶς, εἰ δυνατὸν, διεξιούσης τὸν 
 αὑτῆς νόμον ἅψασθαί ποτ᾽ ἄν ὅπλων ἐκεῖνος, πολὺ δ᾽ ἂν πρότερον ὀρχήσασθαι 
@@ -375,4 +375,4 @@
 θηρία αὐτοῖς ἀπήμυνεν: πόσον γὰρ ἄν τι καὶ βλάψειε λέων ἤ σῦς ἄγριος; ἀλλ᾽ ὅτι 
 τοὺς ἀνημέρους καὶ πονηροὺς ἀνθρώπους ἐκόλαζε καὶ τῶν ὑπερηφάνων τυράννων 
 κατέλυε καὶ ἀφῃρεῖτο τὴν ἐξουσίαν. καὶ νῦν ἔτι τοῦτο δρᾷ, καὶ βοηθός ἐστι καὶ 
-φύλαξ σοι τῆς ἀρχῆς, ἕως ἄν τυγχάνῃς βασιλεύων.
+φύλαξ σοι τῆς ἀρχῆς, ἕως ἄν τυγχάνῃς βασιλεύων.

speech2.md

@@ -82,6 +82,11 @@
 τοῦ Ἀμύντορος, φυγάδος ἀνδρὸς καὶ διαφόρου τῷ πατρί. πρὸς δὲ αὖ τούτοις ὁ μὲν 
 Ἀχιλλεὺς ὑπήκουεν ἑτέροις, καὶ πέμπεται μετὰ μικρᾶς δυνάμεως οὐ κύριος ἀλλ᾽ 
 ἄλλῳ συστρατευσόμενος: ἐγὼ δὲ οὐκ ἄν ποτε ὑπὸ ἀνθρώπων οὐδενὸς βασιλευθείην. 
+[16] καὶ ὁ Φίλιππος μικροῦ παροξυνθείς, Ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἐμοῦ γε βασιλεύῃ, ὦ 
+Ἀλέξανδρε. οὐκ ἔγωγε, εἶπεν: οὐ γὰρ ὡς βασιλέως, ἀλλ᾽ ὡς πατρὸς ἀκούω σου. οὐ 
+δήπου καὶ θεᾶς φήσεις μητρὸς γεγονέναι σεαυτόν, ὥσπερ ὁ Ἀχιλλεύς; εἶπεν ὁ 
+Φίλιππος, ἢ Ὀλυμπιάδα συμβαλεῖν ἀξιοῖς Θέτιδι; καὶ ὁ Ἀλέξανδρος ἡσυχῇ 
+μειδιάσας, Ἐμοὶ μέν, εἶπεν, ὦ πάτερ, ἀνδρειοτέρα δοκεῖ πασῶν τῶν Νηρηίδων. 
 [17] ἐνταῦθα ὁ Φίλιππος γελάσας, Οὐκ ἀνδρειοτέρα μόνον, ἔφη, ὦ παῖ, ἀλλὰ καὶ 
 πολεμικωτέρα. ἐμοὶ γοῦν οὐ παύεται πολεμοῦσα. ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ τοσοῦτον ἅμα 
 σπουδῇ ἐπαιξάτην. [p. 20] πάλιν δὲ ἤρετο αὐτὸν ὁ Φίλιππος, Ἀλλὰ τὸν Ὅμηρον 
@@ -286,7 +291,11 @@ p. 27]
 βασιλικωτάτας ἀρετὰς τήν τε ἀνδρείαν καὶ δικαιοσύνην, ὅπου φησίν,
 
 ἀμφότερον, βασιλεύς τ᾽ ἀγαθὸς κρατερός τ᾽ αἰχμητής,
-[56] ἀλλὰ πάντα τὰ τοιαῦτα πρῶτον μὲν καὶ μάλιστα 
+[55] ὡς τῶν ἄλλων ταύταις συνεπομένων. οὐ μέντοι μόνον αὐτὸν οἶμαι [p. 28] 
+δεῖν διαφέρειν τὸν βασιλέα πρὸς τὸ ἀνδρεῖον καὶ σεμνόν, ἀλλὰ μηδὲ τῶν ἄλλων 
+ἀκούειν μήτ᾽ αὐλούντων μήτε κιθαριζόντων μήτε ᾀδόντων ἀνειμένα μέλη καὶ 
+τρυφερά, μηδὲ αὖ λόγων διεφθορότων κακοὺς ζήλους παραδέχεσθαι, πρὸς ἡδονὴν τῶν 
+ἀμαθεστάτων γεγονότας, [56] ἀλλὰ πάντα τὰ τοιαῦτα πρῶτον μὲν καὶ μάλιστα 
 ἐκβαλεῖνὡς πορρωτάτω καὶ ἀποπέμψαι τῆς αὑτοῦ ψυχῆς, ἔπειτα τῆς βασιλευούσης 
 πόλεως, γέλωτάς τε ἀκράτους καὶ τοιούτου γέλωτος ποιητὰς μετὰ σκωμμάτων, 
 ἐμμέτρου τε καὶ ἀμέτρου, ὀρχήσεις τε πρὸς τούτοις καταλύειν ἀσελγεῖς καὶ 
@@ -332,16 +341,20 @@ p. 27]
 τοῖς ἄλλοις ὁμοίας μηδὲ αὖ τοὺς θεοὺς καλεῖν οὕτως εὐχόμενον ὥσπερ ὁ Ἰώνων 
 ποιητὴς Ἀνακρέων,
 
-ἄνδρα μοι ἔννεπε, μοῦσα, πολύτροπον, ὃς μάλα πολλὰ
-πλάγχθη, ἐπεὶ Τροίης ἱερὸν πτολίεθρον ἔπερσεν:
-πολλῶν δ᾽ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω,
-πολλὰ δ᾽ ὅ γ᾽ ἐν πόντῳ πάθεν ἄλγεα ὃν κατὰ θυμόν,
-5ἀρνύμενος ἥν τε ψυχὴν καὶ νόστον ἑταίρων.
-ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὣς ἑτάρους ἐρρύσατο, ἱέμενός περ:
-αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο,
-νήπιοι, οἳ κατὰ βοῦς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
-ἤσθιον: αὐτὰρ ὁ τοῖσιν ἀφείλετο νόστιμον ἦμαρ.
-10τῶν ἁμόθεν γε, θεά, θύγατερ Διός, εἰπὲ καὶ ἡμῖν.
+ὦναξ, ᾧ δαμάλης Ἔρως 
+καὶ Νύμφαι κυανώπιδες 
+πορφυρέη τ᾽ Ἀφροδίτη 
+συμπαίζουσιν, ἐπιστρέφεαι δ᾽ 
+ὑψηλὰς ὀρέων κορυφάς, 
+γουνοῦμαί σε, σὺ δ᾽ εὐμενὴς [p. 30] 
+ἔλθοις μοι, κεχαρισμένης δ᾽ 
+εὐχωλῆς ἐπακούειν: 
+Κλευβούλῳ δ᾽ ἀγαθὸς γενεῦ 
+σύμβουλος, τὸν ἐμὸν δ᾽ ἔρωτ᾽. 
+ὦ Δεύνυσε, δέχεσθαι.
+Anacr. fr. 2 [63] ἢ νὴ Δία τὰς τῶν Ἀττικῶν σκολιῶν τε καὶ ἐποινίων εὐχάς, οὐ 
+βασιλεῦσι πρεπούσας, ἀλλὰ δημόταις καὶ φράτορσιν ἱλαροῖς καὶ σφόδρα 
+ἀνειμένοις, ῾β. π. λ. ιιι π. 649᾿
 
 εἴθε λύρα καλὴ γενοίμαν ἐλεφαντίνη, 
 καὶ με καλοὶ παῖδες φορέοιεν Διονύσιον ἐς χορόν. 
@@ -436,4 +449,4 @@ p. 27]
 ἡσθείς, Οὐ μάτην, εἶπεν, Ἀλέξανδρε, περὶ πολλοῦ ποιούμεθα τὸν Ἀριστοτέλη, καὶ 
 τὴν πατρίδα αὐτῷ συνεχωρήσαμεν ἀνακτίζειν, Στάγειρα τῆς Ὀλυνθίας οὖσαν. ὁ γὰρ 
 ἀνὴρ ἄξιος πολλῶν καὶ μεγάλων δωρεῶν, εἰ τοιαῦτά σε διδάσκει περί τε ἀρχῆς καὶ 
-βασιλείας εἴτε Ὅμηρον ἐξηγούμενος εἴτε ἄλλον τρόπον. [p. 34]
+βασιλείας εἴτε Ὅμηρον ἐξηγούμενος εἴτε ἄλλον τρόπον. [p. 34]

speech7.md

@@ -46,7 +46,7 @@
 αὐτῷ τινες προσῆλθον, τῶν μὲν Κορινθίων οὐδείς: οὐδὲ γὰρ ᾤοντο οὐδὲν 
 ὠφεληθήσεσθαι, ὅτι καθ᾽ ἡμέραν ἑώρων αὐτὸν ἐν Κορίνθῳ: τῶν δὲ ξένων ἦσαν οἱ 
 προσιόντες, καὶ τούτων ἕκαστος βραχύ τι εἰπὼν ἢ ἀκούσας ἀπῄει, φοβούμενος τὸν 
-ἔλεγχον. [11] διὰ δὴ τοῦτο ἔφη ὁ μηδένα προσεοικέναι τοῖς κυσὶ τοῖς Λάκωσι: 
+ἔλεγχον. [11] διὰ δὴ τοῦτο ἔφη ὁ Διογένης προσεοικέναι τοῖς κυσὶ τοῖς Λάκωσι: 
 καὶ γὰρ τούτους, ὅταν στῶσιν εἰς τὰς πανηγύρεις, πολλοὺς μὲν εἶναι τοὺς 
 καταψήχοντας καὶ προσπαίζοντας, μηδένα δὲ ὠνεῖσθαι ῥᾳδίως, διὰ τὸ μὴ 
 ἐπίστασθαι χρῆσθαι. πυθομένου δέ τινος εἰ καὶ αὐτὸς ἥκοι τὸν ἀγῶνα θεασόμενος, 
@@ -171,4 +171,4 @@
 Διογένους, περιίσταντο πολλοὶ καὶ πάνυ ἡδέως ἠκροῶντο τῶν λόγων. ἐννοήσας δὲ 
 οἶμαι τὸ τοῦ Ἡρακλέους, τοὺς μὲν λόγους ἀφῆκε, χαμαὶ δὲ καθεζόμενος ἐποίει τι 
 τῶν ἀδόξων. εὐθὺς οὖν οἱ πολλοὶ κατεφρόνουν αὐτοῦ καὶ μαίνεσθαι ἔφασαν, καὶ 
-πάλιν ἐθορύβουν σοφισταί, καθάπερ ἐν τέλματι βάτραχοι τὸνὕδρον οὐχ ὁρῶντες. [p. 103]
+πάλιν ἐθορύβουν σοφισταί, καθάπερ ἐν τέλματι βάτραχοι τὸνὕδρον οὐχ ὁρῶντες. [p. 103]